więcej o muzyce na http://www.litoslav.blogspot.com

Dzięki "Alice" przejrzałem na oczy.

Dzięki "Alice" już wiem, że firma UPS nie wyznaje maksymy "klient nasz pan". Kurierzy firmy UPS nie wykonują swojej pracy sumiennie. Choć posiadają nr telefonu do adresata, nie dzwonią do niego. Nie kwapią się też, żeby w drzwiach zostawić kartkę z numerem kontaktowym do siebie, co ułatwiłoby dojście do jakiegoś konsensusu ws. terminu dostarczenia paczki. Zamiast tego, kurierzy UPS dzwonią do nadawcy przesyłki, grożąc jej zwróceniem. Dopiero po usilnych prośbach tegoż nadawcy, kurierzy UPS zostawią w drzwiach - nie, nie swój służbowy nr komórkowy - awizo, o przepraszam!, zwykłą karteczkę…

więcej o muzyce na http://www.litoslav.blogspot.com

Wszyscy doskonale wiedzą, że psy szczekają, koty miauczą, krowy muczą, a bobry uprawiają beatbox, korzystając ze swojej znajomości 1000 bitów. To wiedza elementarna, której człowiek uczy się jeszcze w przedszkolu. A jakie odgłosy wydaje jelonek? Tego już nikt nigdzie, cholera, nie uczy. Kto słyszał o wykładach poświęconych komunikacji między jelonkami? Nikt? I bardzo dobrze. Bo Jelonek jest jeden. I gra na skrzypcach.

Tak nawiązując do tego, co napisałem przed chwilą. Nauczać ktoś nauczał. Konkretyzując, był to Jurek Owsiak. Jelonek wystąpił bowiem dwukrotnie podczas kostrzyńskiego Przystanku Woodstock - w tym i ubiegłym roku (parę miesięcy temu…

Na pierwszy rzut ucha, muzyka wykonywana przez Groundation to reggae jak każde inne. Później jednak szybko odkrywamy, że tu i ówdzie mamy wplecione jakieś partie fortepianowe (autorstwa niezawodnego Marcusa Uraniego) lub na innych instrumentach, niekoniecznie typowych dla gatunku wywodzącego się z Jamajki. Wprawdzie kalifornijska kapela wciąż raczy nas reggae, lecz jest to już reggae przyozdobione jazzowymi przerywnikami - i tego będziemy się trzymać. W ostatnich dniach swoją premierę miał pierwszy od 2006 roku nowy album Groundation. Już we wstępie mogę powiedzieć, że "Here I Am" jak najbardziej spełniło moje oczekiwania.

Harrison Stafford i spółka raczej nie zaskakują. Najnowsza płyta to…

Są takie płyty, których słucha się tylko dla featuringów. Słabo świadczy to o wykonawcy, firmującym dany krążek swoją ksywką. Ale już tak bywa, że kompletnym "łakom" bądź - jak kto woli - czwartoligowym raperom dogrywają się ludzie z naprawdę niezłymi skillami. Tak było właśnie w przypadku epki "Energia" tria Impakte. Majo, Bujan i Porter to słabi MC's, którym jednak udało się ubłagać o zwroty Lilu i Smarka.

Co ciekawe, łodzianka zaprezentowała się raczej średnio. Szeptany rap to - szczerze mówiąc - słaby patent, nieco lepiej wyszedł jej śpiew. Smark za to pokazał klasę, a przecież "Energia" wychodziła jeszcze w…

Odwiedzając inne kraje, często zaglądam do różnego rodzaju sklepów muzycznych. Moim głównym celem nie są wbrew pozorom płyty lokalnych artystów, ale promocje, którymi często okazują się klasyki amerykańskiego hip-hopu. Później wprawdzie wychodzi szydło z wora - tak naprawdę dane krążki kosztują w Polsce tyle samo albo nawet mniej, lecz w naszym kraju zawsze znajdę lepszy (a właściwie mniej ryzykowny) wydatek. Z Niemiec mam "Licensed To Ill" Beastie Boys, z Hiszpanii drugi i trzeci album Public Enemy. Najbardziej do gustu przypadł mi jednak zakup holenderski - pierwsza część znakomitego "Jazzmatazz" Guru.

Co więcej, był to wybór całkowicie w…

Przyznam się bez bicia, że kiedy brałem na tapetę "Reggaemovę", zupełnie nie znałem planów na przyszłość Darka Malejonka. Niecały miesiąc od powstania tamtej, napisanej w ramach rozgrzewki przed tegorocznym Reggae nad Wartą, recenzji w sklepach pojawił się nowy album Maleo Reggae Rockers. "Addis Abeba", jak sam tytuł powinien wskazywać, mocno zainspirowana jest tym, co wokalista formacji przeżył, zobaczył i usłyszał podczas swojej podróży po Afryce, również w Etiopii, gdzie w końcu należy szukać źródła rastafarianizmu.

Zaowocowało to krążkiem znacznie spokojniejszym pod względem brzmienia. Na dobrą sprawę tylko singlowy numer może przypominać o żywiołowej energii, która w ogromnej ilości występowała…

Tadeusz Gajcy był poetą, którego okres najważniejszej twórczości przypada na II wojnę światową. Zmarł podczas Powstania Warszawskiego. Szczerze mówiąc poezji Gajcego nigdy na oczy nie widziałem lub - jeśli była ona przerabiana w szkole - w ogóle nie zapadła mi ona w pamięć. Kiedy usłyszałem, że Muzeum Powstania Warszawskiego chce upamiętnić poetę płytą z muzyczną interpretacją jego twórczości, również nie rzuciłem się na jego wiersze. Po części "słowo pisane do mnie nie przemawia" jak u Kazika, wolę "słowo śpiewane". Poczekałem więc do premiery albumu.

Staszewskiego wspomniałem przed chwilą nieprzypadkowo. Pojawia się w jednym utworze na płycie, aczkolwiek jego "Modlitwa…

Dziś kończę przybliżanie płyt wykonawców, którzy wystąpią na tegorocznym Hip Hop Kempie. Na tapetę weźmiemy niemiecki tercet Snowgoons, który całkiem niedawno wypuścił album "German Snow". Nie znam za dobrze sceny naszych zachodnich sąsiadów, lecz gdy tylko spojrzymy na tracklistę wydawnictwa, w mig pojmiemy, że na dobrą sprawę wiedza na jej temat nie jest nam potrzebna, ponieważ wśród gości przeważają raperzy ze Stanów.

Powinniśmy wyjść od tego, że Snowgoons to tak naprawdę trójka uzdolnionych producentów, którzy na bieżąco dostarczają wysokiej jakości bity amerykańskim MC's. Osoby, siedzące w undergroundowym rapie z USA, pewnie kojarzą takie ksywki jak DJ Illegal, DJ…

O tym, że australijskie Hilltop Hoods może mi się spodobać, słyszałem już dawno. Wieszczyli tak "znawcy tematu", którzy - patrząc na moje ulubione grupy - przewidywali, że rap od tercetu z Adelaide trafi w moje gusta. Mimo tych wszystkich rekomendacji, niczego z dyskografii Hilltop Hoods nie ruszałem. Dopiero świeżynka w postaci "State of the Art" zmieniła ten stan rzeczy. Ominąłem więc wszystkie poprzednie albumy Australijczyków i sięgnąłem po gorącą nowość. Szybko się okazało, że "znawcy tematu" mieli rację.

Hilltop Hoods składa się z dwójki raperów - Suffa i Pressure, których wspomaga DJ Debris. "State of the Art" to już ich…

We wstępie już powiem, że właściwie na rapie ze Stanów się nie znam. Na dobrą sprawę, nie mam o nim bladego pojęcia. Mimo tego, płytę "A Brand You Can Trust" chętnie Wam przybliżę, chociażby dlatego, że stoi za nim La Coka Nostra, czyli grupa będąca jedną z gwiazd tegorocznego Hip Hop Kempu. Ba, wydaję mi się, iż Everlast, Ill Bill i spółka są w stanie odwalić największe show podczas czeskiego festiwalu. Dlaczego?

Ano dlatgo, że "A Brand You Can Trust" po brzegi wypełnione jest koncertowymi bombami. Słuchając każdego utworu, gęba słuchaczowi otwiera się sama - nie wie co…