„Nadejszła wiekopomna chwila”, pragnę Państwu przedstawić pierwszą z dwóch części podsumowania roku 2014 na naszym podwórku. Wiem, że „Wprowadzeniem” wywołałem niemały apetyt wśród moich czytelników. Korzystając z okazji pragnę Was za to przeprosić, że musieliście tyle czekać. Poniżej znalazły się wydawnictwa, które szczególnie przykuły moją uwagę. Nie ma tutaj lepszego, słabszego albumu. Jest tutaj kawał niesamowitej metalowej muzyki. Taki miałem rok i takie jest to podsumowanie, zapraszam do lektury.

A na początek?

Furia – Nocel
http://rockville.pl/wp-content/uploads/2014/09/Furia-Nocel1-300x300.jpg

Śląska blackmetalowa kapela wypuszcza album, który po pierwszym odsłuchu okrył mnie śmierdzącą, spleśniałą po ogórach mazią. W swojej prostocie dzieło to jest niesamowicie wyjątkowe.…

W debiutanckim podsumowaniu życzyłem sobie by ten rok upłynął mi również muzycznie jak ten poprzedni. Przyznaję, że nie było tak jak założyłem sobie na początku, z różnych względów, ale zdecydowanie ostatni kwartał (czarny jak dupa szatana) podkręcił tempo i mocno zamieszał w mojej głowie, w pozytywnym tego słowa znaczeniu.

2013 rok był dla mnie przełomowy, stałem się bardziej otwarty na muzykę, choć nigdy jakoś specjalnie zamknięty nie byłem. Pojawiły się takie „kwiatki” (jak na mnie) jak Darkthrone, Gorguts, Rotting Christ, Watain. Z perspektywy czasu, traktuję to jako zwiastun tego co się wydarzyło w tym roku. To jest właśnie piękne. Miło…

Przy okazji zastanawiania się nad wykupem po raz kolejny konta premium na jednym z serwisów muzyki cyfrowej, doszedłem do być może śmiałego stwierdzenia, ale w mojej opinii użytkownicy narażeni są na utratę świadomości, czym dla nich jest muzyka? Nie narzucam nikomu by tkwił w jednej szufladzie o konkretnej nazwie. Nie to tutaj mam na myśli. Chcę by ludzie zdawali sobie sprawę z tego czego słuchają i co im to daje. Z jednej strony serwisy tego typu otwierają nam szereg możliwości poznawczych, co akurat uznaję to za wielką zaletę, a z drugiej wymuszają traktowanie muzyki jako dodatek, tło życia codziennego. To…

23 dzień stycznia 2014 roku upłynął pod znakiem Kazika Na Żywo. Jak to sam Kaziol nazwał, zespół wokalno-instrumentalny KAENŻET zawitał do miasta Torunia by w klubie akademickim Od Nowa móc oddać zajebisty GIG. Tego dnia z powodu panującej temperatury czułem się jak bohater filmu „Jeniec – jak daleko nogi poniosą” podążający przez śniegi Syberii. No nieważne, zmarzłem jak jasna cholera. Mówiłem sobie, na koncercie zapomnę jak to jest outside, wejdę w tłum i zgnoję się jak świnia.
Docieram na Gagarina 37A, przed klubem kilku palaczy trzęsących się z zimna jak big ass latynoskiej panienki z teledysku Pitbulla. Wchodzę do…

Riverside – Shrine of New Generation Slave

Jak dla mnie płyta roku w Polsce bezapelacyjnie! Komercyjny sukces, doceniona na świecie. Czego chcieć więcej? Dzięki tej płycinie dostałem mocnego kopa motywacyjnego do poznania zespołu jeszcze bardziej, wstyd wiem. Raz jeszcze, very fuckin’ awesome album!

Blindead – Absence

Nie odkryję kurwa Ameryki pisząc, że to inna płyta niż chociażby ostatnia w Ich dorobku. Śmiała zmiana kursu, na pewno dobrze. Jestem zdania, że warto eksperymentować. Mając już taką markę, bez wyrzutów sumienia można sobie pozwolić na więcej, gdyż to dodatkowe wyzwanie dla zespołu. Na pewno nie muszą się martwić o strącenie tej poprzeczki…

2013? Jak dla mnie to rok zdecydowanie muzyczny. Być na bieżąco z nowościami to było moje tegoroczne postanowienie, poniekąd mi się udało. Interesujące wydawnictwa starałem się liznąć, niektóre podświadomie ominąłem bądź ulegałem autosugestii. Potrzebnie czy niepotrzebnie? Jak to naprawdę warte odsłuchu, to gdzieś kiedyś mi się to ponownie nawinie i ulegnę. Ale nie o tym mowa w podsumowaniu.

Część oczekiwałaby liczbowej oceny przy każdym albumie, ale na co to komu? By kolejny padł ofiarą autosugestii? Czy naprawdę po kilku odsłuchach można już wiedzieć wszystko o dziele? Nie dostrzegam jak na razie Number Of The Beastów, metallicowych Czarnulek czy maszynogłowych wypalańców…